[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :
Ivon kwam in mijn kamer gelopen en wou gelijk alles weten.
Ik bleef rustig en legde Ivon alles uit.
"Het spijt me en echt ik hou van Robin maar niet zo ."
Ivon kwam naast me zitten "Merel je moet eerlijk tegen je zelf zijn ik geloof je maar geloof je op dit moment je zelf wel ?" Ik keek in Ivon's ogen hij had gelijk.
Ik sloeg mijn armen om hem heen "Ik zo niet tegen je liegen en ik hou van Robin maar ik hou ook van jou."
"Maar op dit moment kan ik dit er nog steeds niet bij hebben. Ik heb voor jou gekozen toen en ik zal dat nu ook weer doen Robin is zich zelf niet en hij heeft dat eerder tegen me gezegd iets waar ik me niet druk om moest maken maar ik ben bang dat ik het dit keer wel word."

Olivia Elaine Newton

Ik dacht dat er geen einde zouden komen aan de tranen van Robin.
Uiteindelijk houd hij op '' je komt echt wel iemand tegen, iemand waar jij van houd zoals .. Ivon en Merel van elkaar houden , en ik en Edward '' zeg ik dan met een kleine glimlach.
Hij kijkt me aan '' Maar wat als Merel toch de ware is ? '' zegt hij dan.
Ik kijk hem aan '' Robin geloof me .. je komt echt iemand tegen, en het is niet Merel. Jaag er niet zelf achteraan maar laat alles op je afkomen '' zeg ik dan.
Ik word weer even misselijk maar weet het in te houden.
Robin kijkt me aan '' gaat het wel weer ? '' vraagt hij dan.
Ik knik eventjes '' het gaat al iets beter, de misselijkheid blijft wel een beetje maar ik hoop dat ik daar ook binnenkort af ben '' zeg ik dan.
'' Is er al een dokter geweest ? '' vraagt Robin dan.
Ik kon niet liegen dus ik knik '' wat zei hij ? Je hoeft het natuurlijk niet te vertellen .. '' zegt Robin dan bezorgd.
Ik kijk even naar de grond en denk na of ik het aan hem zou vertellen, dan kijk ik op.
'' Dat vertel ik later wel, misschien is het handig om je excuses aan te bieden ? '' zeg ik dan.
Robin knikt '' ik zal het meteen na mijn training doen '' antwoord dan.
Ik glimlach eventjes, Robin geeft me nog een knuffel '' ik had je in het begin echt heel erg verkeerd ingeschat '' zegt hij dan.
Ik lach eventjes '' nou ga maar snel naar je training anders kom je nog te laat '' zeg ik dan.
Hij laat me weer los en gaat weg, ik loop terug het paleis in.
Heel even leg ik mijn hand op mijn buik we wachten nog maar even met over jou vertellen denk ik dan bij mezelf.
Opeens dacht ik na, de dokter gister was heel blij .. apart eigenlijk dat hij het niet afkeurde.
Uiteindelijk loop ik door naar boven waar ik Edward nog op de hal zie staan.

Merel :
Ivon gaf me een kus op mijn voorhoofd.
"Ik begrijp het en ik accepteer dat je hem niet uit je leven wilt hij heeft vel voor ons en betekend ook vel voor ons dus ik begrijp het."
Ik was blij dat Ivon dit keer niet boos werd en toch zo rustgevend was.

Opeens voelde ik me misselijk worden.
Ik keek om me heen en Ivon zag dat ik groen aan liep.
Hij pakte snel een emmer.
Ik gaf over "waar kwam dat opeens vandaan ?" zei ik toen ik klaar was.
Ivon wreef over mijn schouder bladen "Het is de spanning denk ik." Ik knikte "Dat zal het vast zijn."

Ik voelde me al stukken beter worden.
Robin kwam na de training zijn excuses aanbieden en ik accepteerde hem.
Ik zei tegen hem dat ik het begreep.

Vele dagen gingen voorbij en Olivia's buik groeide.
Mijn gestel ging het ook beter en ik liep weer kleine stukjes alleen door het paleis.
Ivon had wat taken van Edward overgenomen dat die wat meer bij Olivia kon blijven.
Robin was ook wat rustiger geworden en had het goed gemaakt met zijn vriendin die trouwens Elvira heten.
Ze was een dienstmeid in het paleis die me vaak hielp.
We waren goeie vriendinnen geworden en daar was ik erg blij om.

Maar er was iets met Elvira dat ik niet bij kon brengen af en toe deed ze wat raar.
Ik wist dat ze eerst een dienstmeid van de ex van Ivon is geweest.
Maar Dan moest ik weer aan die woorden van Robin denken het is niks ik regel het wel het komt goed.

Olivia Elaine Newton

Ik zit even in de vensterbank en kijk naar buiten, het zonnetje schijnt naar binnen toe.
Ik kijk even naar mijn buik die in de tussentijd wat groter was geworden, ik leg mijn hand er even voorzichtig op.
Edward komt binnen gelopen met een glimlach, hij loopt op me af en geeft me een kus.
'' Hoe gaat het ? '' vraagt hij dan, ik kijk hem even aan '' het gaat goed hoor '' antwoord ik dan.
Hij glimlacht even en legt zijn hand op mijn hand '' ik kan het nog steeds niet geloven '' zegt Edward dan met een glimlach.
Ik giechel eventjes '' Ik moet wat gasten ontvangen, maar daarna heb ik alle tijd voor je '' zegt Edward dan.
Ik knik eventjes '' ik ga maar eens bij Merel kijken '' zeg ik dan.
Als Edward weg is klop ik op de deur van Merel, uiteindelijk doe ik hem open.
'' En hoe gaat het hier ? '' vraag ik dan met een kleine glimlach.

Merel :
Ik stond voor het raam en liep richting Olivia.
Ik legde heel even mijn hand op haar buik "Hij groeit goed he." lachte ik.

Olivia keek me even aan "Merel wat heb je gedaan ?"
Ik begon te lachen "Waarom denkt iedereen sinds ik weer kan lopen dat ik iets fout doe ?"
Olivia keek me met en bepaalde blik aan "Mijn moederinstinct zegt dat je wel iets heb gedaan en dat het veel goed is dat geloof ik niet."

"Oke oke je lijkt me moeder wel."

Olivia Elaine Newton

Dit keer was het mijn beurt om even te lachen, dan kijk ik Merel aan '' vertel, of moet ik jou ook al aan je oor meetrekken ? '' zeg ik dan een beetje lacherig.

Merel :
Ik zuchtte.
Ivon kwam met zijn bloten boven lichaam en alleen zijn broek aan uit mijn badkamer.
Ik begon te lachen.

Ivon werd een beetje rood.
En pakte snel een blouse die die aantrok.
En liep naar Olivia "Het lijkt wel elke keer weer dat die buik is gegroeid ." plaagde die Olivia.

Olivia Elaine Newton

Ik moest nog even wat lachen om Merel maar kijk dan Ivon aan.
'' Ja, ja maak er maar grapjes over '' zeg ik dan met een glimlach.
Ik krijg even wat pijn in mijn buik '' ik geloof dat die kleine het niet met je eens is Ivon '' zeg ik dan nog wat lachend.

Merel :
Ivon begon ook te lachen.
Hij liep na me toe en legde even zijn handen en mijn zij en gaf me een kus op mijn wang "Ik moet weer aan het werk."Ik begon te lachen "ow kwam je alleen daarvoor nou tot ziens meneer." zei ik plagend.
Ivon gaf me een kus op mijn lippen "Je weet dat ik voor veel meer kwam dan dat mevrouw."
Ivon liep de kamer uit en ik kek na Olivia.
Ik legde snel mijn hand op haar buik om een de baby te voelen "Ja het word een goeie ridder hij kan nu al behoorlijk trappen. net als zijn moeder."

Olivia Elaine Newton

Ik begon te lachen '' jij denkt dus dat het een hij word ? Edward denkt een zij ... ik weet het nog niet '' zeg ik dan.
'' En die namen .. daar spreek ik maar niet over, we weten nog steeds geen naam '' giechel ik dan.

Merel:
"Als het kind maar gezond is dat is wat telt het geslacht maakt dan niet uit."
Ik zag in de spiegel dat mijn jurk niet goed zat.
Ik begon een beetje te blozen en deed het snel goed.
"Mijn excuses van daar net." lachte ik na Olivia.

Olivia Elaine Newton

Ik glimlach '' dat is waar, en het maakt niet uit hoor .. jij verontschuldigd je tegen een vrouw die zwanger is voor haar huwelijk ? '' zeg ik dan nog wat lachend tegen Merel.

Merel :
Ik keek Olivia aan .
Olivia zag mijn gezicht en bood gelijk haar excuses aan.
"Ik dacht er niet over na ."
Ik schudde mijn hoofd "het geeft niet." glimlachte ik.
"We gaan straks gewoon allemaal genieten van dit kind."

Olivia Elaine Newton

Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan voor wat ik zei .. ik ook altijd met mijn grote mond denk ik dan bij mezelf.
Ik glimlachte even '' ik geloof dat dit kind behoorlijk verwend gaat worden '' zeg ik dan.
Opeens staat Robin even in de deuropening, hij kijkt verbaasd naar me.
Ik had hem al een tijdje niet gezien en was vergeten aan hem te vertellen wat er aan de hand was.
'' Was je daarom zo ziek ? '' vraagt Robin dan, ik knik eventjes.
Dan kijkt hij naar Merel die bij me staat en glimlachte even '' dat gaat al goed '' zegt hij dan.

Merel :
Ik liep naar Robin toe en omhelsde hem.
"Het gaat zeker goed en ik heb je een poosje gemist."
Hij glimlachte "ik moest op missie maar het is allemaal geslaagd en ik kan nu al mijn tijd weer in Elvira en jou steken."

Hij keek na Olivia "En gefeliciteerd mams."

Olivia Elaine Newton

Ik glimlach eventjes naar Robin '' dankjewel '' antwoord ik dan op hem.
'' Moet ik even weg gaan zodat jullie bij kunnen praten ? '' vraag ik dan maar.

Merel :
Robin schudde zijn hoofd "ik ga even kijken bij Elvira ik spreek jullie later en mams hou me op de hoogte dit keer."

Ik moest even lachen om hem.
Ik liep even na mijn kaptafel en pakte wat uit een doosje.
Het was een heel klein armbandje en gaf het aan Olivia.
"Dit armbandje kreeg ik toen ik nog een baby was ik wil het graag aan jou geven."

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel aan '' weet je het heel zeker ? '' vraag ik dan aan Merel.
Ik vond het zo lief van haar dat ze het aan me wou geven.
Als Merel knikt geef ik haar een knuffel '' dankjewel, ik vind het zo ontzettend lief van je '' zeg ik dan terwijl ik wat tranen in mijn ogen krijg.

Merel :
"Het is niks ik hoop dat jou kind alleen maar gezond is en dat je straks vol van hem /haar mag genieten."
Ik ging even zitten .
Opeens werd er op mijn deur geklopt.
Het was de dokter "zo te zien gaat het al stukken beter met je." ik knikte.

Hij keek alleen even snel na mijn verwondingen en liep snel de kamer weer uit toen die zag dat het goed ging.

Olivia Elaine Newton

Ik keek nog even naar de dokter en daarna weer naar Merel '' dat was een snel onderzoek '' zeg ik dan.
Opeens komt Edward binnen gelopen, hij rent op Merel af hij tilt haar op en draait een rondje met haar '' Merel wat ving ik nou net op ? Gaat het al stukken beter ? '' zegt Edward dan vrolijk.
Toen Merel me raar aankeek haalde ik mijn schouders op en schudde lachend mijn hoofd.
Uiteindelijk zet hij Merel weer neer waar ze zat.

Merel :
Ik sloeg op de hoofd van Edward "steekje los ?"
Edward begon te lachen.
"En ja het was een snel bezoekje maar ik denk dat die het druk heeft."
Opeens kwam Ivon de kamer in met een grote bos bloemen.
Ik begon te lachen.
Ivon gaf me de bloemen en een kus op mijn lippen.
"Jij bent ook blij zo te zien." knipoogde ik na Edward.

Olivia Elaine Newton

Ik begon een beetje te lachen, Edward komt even naast me staan en geeft me en kus op mijn wang '' met jou ook nog steeds alles goed ? '' vraagt Edward dan zacht.
Ik lach en knik dan.

Merel :
Ik deed snel de bloemen in een vaas en zette ze op een tafel.
Ik keek even na de drie achter me.
En zuchtte.
Ik voelde me opeens niet zo goed worden.
Ivon keek me even aan "Merel gaat het wel ?"
Ik knikte "Ik moet even zitten."
Ivon pakte een stoel zodat ik kon zitten.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk eventjes bezorgd naar Merel '' Edward heeft je toch hopelijk niet misselijk gemaakt met zijn gedraai ? '' vraag ik dan.
Als ik mezelf raar aan kon kijken dan zou ik dat gedaan hebben .. het klonk best wel dom.

Merel :
"nee ik denk dat ik teveel doe."
Ivon pakte een glas water voor me.
Ik nam ene slokje en heel even begon ik me weer wat beter te voelen.
Ivon keek even bezorgd na me "Kan ik je weer alleen laten ?" Ik knikte.
Ivon liep de kamer weer uit.
Edward en Olivia bleven nog een poosje bij me.

Olivia Elaine Newton

'' Ik denk dat je inderdaad beter even wat rust kan nemen '' zeg ik dan tegen Merel.
Ik was een beetje bezorgd om haar maar bedacht bij mezelf dat ze wel erger had overleefd .. toch bleef ik wel een beetje bezorgd.

Merel :
"het gaat al weer "zei ik snel.
Ik kek na Olivia "heb je al wat gegeten ? want je moet wel goed eten."

Olivia Elaine Newton

Edward kijkt me ook even aan, ik word een beetje rood.
Ik moest van Merel en Edward eten .. maar als ze er beide niet bij waren at ik niet omdat ik er alleen maar misselijk van werd en vaak moest overgeven.
'' Ja .. '' lieg ik dan.
'' Olivia ! '' zegt Merel dan.
'' Nee ... '' zeg ik dan terwijl ik een beetje rood geworden naar de grond kijk.

Merel :
Ik stond op en liep na een fruit schaal.
Ik gaf haar een appel "Hier word je niet misselijk van dat beloof ik je bij mij werkte een appel altijd." glimlachte ik na haar.

Olivia Elaine Newton

Ik zucht eventjes '' oké dan, als jullie het dan zo graag willen '' zeg ik dan.
Ik neem een hapje van de appel, en krijg weer even een steek in mijn buik .. ik laat niet al te veel merken.
Ik eet rustig mijn appel op, als hij op is hou ik het klokkenhuis omhoog '' nu tevreden ? '' vraag ik dan.
Ik word toch een beetje misselijk, maar niet zo erg als met ander eten.
Ik voel nog een steek in mijn buik, ik ga eventjes zitten en haal diep adem waardoor het alweer wat beter gaat.